We praten zoveel over productiviteit, prestaties en werken met focus, aandacht , en energie, dat we vaak de andere kant van deze medaille vergeten: rust en herstel van diezelfde energieën.
Zonder in te gaan op de vraag wie gelijk heeft of wie ongelijk (of hoezeer de internetspraak draait om de ene of de andere kant van deze medaille), is de centrale waarheid dat een goed geleefd leven gevoed moet worden door een gevarieerd geheel en goed gemengd met tegenkrachten.
Vitaliteit enerzijds en leegte anderzijds.
Dit artikel gaat over dit tweede type kracht en ik moet zeggen dat de motivatie om erover te schrijven geheel en al persoonlijk is. Omdat ik zelf een periode van vermoeidheid, overbelasting en zelfs lichte stress heb doorgemaakt, en ook omdat ik veel mensen om mij heen hetzelfde zie doormaken.
Ik ben niet geïnteresseerd in dit artikel om de details te bespreken of de meest voorkomende oorzaken uit te leggen waardoor mensen zich gestrest voelen. Ik ben geïnteresseerd in praktische oplossingen hiervoor.
Na veel nadenken en analyseren wat ik mezelf en mijn vrienden (die vaak bij mij komen met de “ik kan niet tegen deze stress” speech) adviseer, vond ik het eerlijk om te spreken over de zes basis- en belangrijkste houdingen die, indien ze in je levensstijl worden aangehouden, je zullen helpen.
Je energie is tenslotte je kostbaarste bezit. En hoewel het heel cool is om te praten over productiviteit en organisatie (zoals manieren om tijd en geld te besparen en meer te doen), is de waarheid dat niets van dit alles lukt als je uitgeput bent en diep in de put zit.
Je leven is niet in evenwicht: het is gemengd
We moeten de focus van onze woorden veranderen, want, zoals je weet, de manier waarop we over dingen praten en de manier waarop we onze gedachten verwoorden vormen en beïnvloeden (en veel) de manier waarop we met diezelfde dingen omgaan.
Proberen een evenwicht te vinden, zoals veel teksten, video’s en mensen suggereren, is vooraf toegeven dat alle delen van je leven gecompenseerd moeten worden met iets anders. En dat is niet altijd het geval.
Soms wil je je volledig aan je werk wijden. En? Soms heb je het ook nodig.
Het is niet altijd een kwestie van keuze. Dit alles betekent niet, let wel, dat je niet kunt streven naar een gevarieerd en creatief leven, bestaande uit veel verschillende soorten projecten. Natuurlijk kan dat wel.
Maar nogmaals, ik leg de realiteit op tafel en herinner u eraan dat uw dagelijks leven niet altijd absoluut ideaal, utopisch en perfect zal zijn. Over een paar dagen zul je harder moeten werken, brandjes moeten blussen en aan de eisen van anderen moeten voldoen.
Op andere dagen moet u voor een vriend zorgen, meer tijd doorbrengen met uw moeder, vader, zoon of dochter en tijd vrijmaken in uw agenda om een noodsituatie op gezondheidsgebied bij iemand op te lossen.
Maar op sommige dagen lig je gewoon lui op de bank, tv te kijken en naar het plafond te staren – en alles is in orde.
Het leven is geen wiskundige vergelijking die een bepaalde, ronde en constante uitkomst moet hebben.
Het leven is de som van vele delen. Een eeuwige achtbaan en een eeuwig symbool van yin-yang: met momenten van werk binnen je persoonlijke leven en momenten van vrije tijd binnen je werk.
Wat zijn uw prioriteiten?
Een probleem zo oud als de zon is dat veel mensen nog steeds alles proberen te doen. Gek, toch?
Maar als je gaat zitten om je dag of je week te plannen, overschat je vaker dan je denkt het aantal dingen dat je tegelijk kunt doen. Ik ga heel goed voor mijn kinderen zorgen, veel met ze spelen, veel leuke dingen leren, vier of vijf keer per week naar de sportschool.
Ik maak tijd om uit te gaan, seks te hebben en met vrienden rond te hangen wanneer ik maar wil, en ik ga nog steeds een 10 halen voor alle vakken op de universiteit, die promotie krijgen en elke dag 8 uur per nacht slapen.
In welke wereld is het mogelijk om een perfect leven te hebben? Zeker niet hier, mensen.
We moeten duidelijke prioriteiten stellen en een zo gedetailleerd mogelijk beeld vormen van de volgende vooruitgang die we dit jaar, deze maand of deze week willen boeken. Welk deel van uw leven, hoe klein ook, kunt u vandaag verbeteren?
Wat voor doorbraak wil je deze maand doen? En dit jaar? Beslissen wat je huidige prioriteiten zijn is essentieel om daadwerkelijk vooruitgang te boeken en uiteindelijk een golf van prestaties op te bouwen die zal resulteren in een steeds beter leven.
Tot de dag voorbij is, moet je minstens één ding doen, hoe klein ook, dat verband houdt met elk van je topprioriteiten. Wat zijn de echt belangrijke en relevante delen van je leven op dit moment?
Afgezien van planning op middellange termijn, is aandacht voor de manier waarop je je dagen doorbrengt een vreselijk eenvoudige en diep transformerende oefening die je op zichzelf kan helpen begrijpen wat voor soort mix en samenstelling je nu in je leven wilt en/of moet hebben.
Dit kan in een maand of een dag veranderen. Rampen gebeuren, politieke gebeurtenissen gebeuren, goede verrassingen gebeuren ook. Het leven is cyclisch en een deel van uw taak bestaat erin altijd alert te zijn om uw acties bij te sturen wanneer een of andere gebeurtenis, intern of extern, u in beweging brengt.
Zorg voor je slaap, je eten en bewegen
We vergeten soms, te midden van de waanzinnige haast en de onmogelijke doelen van het dagelijks leven, wat echt belangrijk is. Als dit bij u het geval is (en bij mij misschien ook wel, ontken het niet en ontken het niet), beschouw deze zin dan als een essentiële herinnering: Het belangrijkste in je leven is het doen van de dingen die je in leven houden.
Het eerste wat door het raam vliegt, in tijden van inspanning, opoffering en crisis, is meestal eten – of slaap. Of de oefeningen. En misschien zelfs, wie weet, de drie samen.
Voorlopig is het geen tijd om u praktische tips te geven over hoe u deze drie essentiële processen kunt vergemakkelijken – dat is een onderwerp voor een ander artikel. Ik wil alleen het overduidelijke benadrukken: zonder voedsel, zonder slaap en zonder een minimum aan lichaamsbeweging kan je lichaam zichzelf niet zo goed reguleren.
Met andere woorden, u kunt niet de minimale gezondheid garanderen die uw lichaam nodig heeft om voor u te zorgen op de verheven manier waarmee het kan zorgen. De belangrijkste (en enige) persoon die verantwoordelijk is voor het verspreiden van uw leven bent u zelf. Leg deze verwachting aan niemand op. Je kunt eenvoudigweg niet lang goed functioneren als een van deze drie Basispijlers van Gezondheid wordt genegeerd.
Automatiseer irrelevante beslissingen
Ik wil niet dat je een machine of een robot zonder gevoelens wordt, hoor. De voetafdruk van deze tip is niet om je van je vrije wil te ontdoen, integendeel: het doel is om de punten te versterken die je energie aftappen.
We moeten leren onze beslissingen te nemen. Dat wil zeggen: niet teruggaan, niet twijfelen en niet opnieuw nadenken over de dingen die we al hebben geëvalueerd en die goed voor ons zijn. Vooral omdat, zoals je weet, onze hersenen (het meest primitieve deel ervan) ons graag het ongemak besparen.
Wij zijn gemaakt om alles te vermijden wat onze dood kan veroorzaken – fysiek of metaforisch.
Aan de ene kant is dit een vervelend probleem. Veel goede beslissingen, over goede en gezonde gewoonten van mensen te hebben, gaan uiteindelijk door het Twijfelpad omdat, onbewust en irrationeel, onze hersenen ons willen behoeden voor dat onbekende gevaar. Gedrag veranderen, zelfs het uitroeien van sommige van onze tekortkomingen, hoe goed het in theorie ook is, is uiterst ongemakkelijk.
Te midden van deze ineenstorting ontstaat de beroemde beslissingsmoeheid.
Als je eenmaal de drie kleine gezonde gewoonten weet die je wilt invoeren, besluit dan om niet op die beslissing terug te komen. Ik weet dat dit gemakkelijker gezegd is dan gedaan, maar het is de moeite waard om erop aan te dringen. Neem deze kleine levensstijlveranderingen als onomkeerbaar en onbreekbaar.
- Focus op wat echt belangrijk is
Heb je aan het eind van de dag het gevoel dat je je hebt toegelegd op het handjevol taken (creatieve, gevoelige, delicate en complexe) die echt bij je werk of je studie horen? Of werd uw aandacht opgeslokt door sociale, bureaucratische en “afleidende” zaken die u alleen maar bezig hielden?
Deze tip klinkt flauw en ligt tot op zekere hoogte voor de hand, maar je hebt moeite tijd te maken om je te concentreren op wat echt belangrijk is. Bezig zijn met irrelevante zaken is altijd gemakkelijker.
Moet je echt productiever worden? Of moet je gewoon je energie goed kanaliseren?
Dit is de centrale vraag die deze hele tekst en vooral deze tip stuurt.
Iedereen kent je en ik ben hier niet om je de belangrijke taken van je dag te vertellen. De perfectionisten van dienst vinden altijd veilige en warme schuilplaatsen die hen behoeden voor het deksel. Er zijn vele vormen van uitstelgedrag, maar ik ben daar een expert in en daarom komt het altijd als eerste in me op.
We klagen zoveel over de afleiding van buitenaf – maar doen we wat om onze aandacht te richten op de echt waardevolle dingen? Je weet dat het goed is om na de lunch even weg te gaan om een paar e-mails te beantwoorden. Je weet dat als je de meldingen van WhatsApp uitzet en slechts een half dozijn keer per dag kijkt, er niets ergs zal gebeuren (afhankelijk van wat je werk is, natuurlijk).
Maar elke vijf minuten op de sociale netwerken kijken en de mobiele telefoon niet weg kunnen laten zijn twee voorbeelden van kleine, niet belangrijke of relevante taken die we graag doen.
Omdat het makkelijker is. Het is minder riskant, minder bewerkelijk en veiliger.
Begin je dag met zo min mogelijk rotklussen en steek je eerste energie in dingen die echt te maken hebben met je jaardoelen en je levensdoelen. Laat de rest voor later.
Stop tegelijkertijd met werken
Workaholics op afroep, verenigt u. Laten we virtueel omarmen en een gedachtevorm creëren van mensen die weten dat ze meer voor zichzelf moeten zorgen dan voor hun werk. Zonder in te gaan op de merites van deze discussie, is het een feit dat men productief werk moet verenigen met ongeëngageerde vrije tijd. Overwerk is een van de veiligste manieren om niet later te werken.
Ik ken u niet (want dit verschilt per persoon en per biotype), maar als ik ernaar streef om ’s nachts te werken (wanneer ik natuurlijk moe en zonder veel focus ben) krijg ik een Following. Die manoeuvreerruimte hebben we natuurlijk niet altijd, maar voor mensen die zelfstandige zijn of meer flexibiliteit hebben op het werk, een gouden tip: spaar jezelf.
Wees niet de persoon die zoveel van jezelf eist dat je de volgende dag je werk niet meer kunt doen. Als er geen echte urgentie is of geen gekke tijd te vervullen, rust dan. Je bent vrij.
De beste tip die ik je kan geven is deze: maak een vast schema om elke dag te stoppen met werken en doe dat trouw.
Dit is supermakkelijk voor sommige mensen (zij die spontaan weten hoe ze het voorop moeten stellen), onmogelijk voor anderen (zij die zich aan regels van derden moeten houden) en het pad van licht en verlossing voor een derde groep mensen: zij die verantwoordelijk zijn voor hun eigen ziekten, voor hun eigen stress en zich moeten herinneren dat werk niet alles is in dit leven.
- Weten hoe je “nee” moet zeggen wanneer dat nodig is
Weten hoe je “nee” moet zeggen is essentieel – zowel voor anderen als voor onszelf. “Nee” zeggen tegen jezelf houdt bijvoorbeeld in dat je weet hoe je gemakkelijke, veilige en verhullende taken kunt weigeren als je bang bent om de echt belangrijke taken te doen.
“Nee” zeggen tegen anderen houdt uiteraard in dat je de kansen die je echt niet wilt benutten weet te ontkennen. Of die, volgens deze theorie waar ik van hou, een cijfer 7 zouden krijgen.
Ik las een verhaal in het boek. Als ik me niet vergis, en ze vertelt ons dit: Een CEO van een bedrijf was hun werknemers aan het trainen om nieuwe mensen aan te nemen voor hun teams.
Tijdens de opleiding droeg hij iedereen op de kandidaten te beoordelen aan de hand van enkele tests en de enige regel waaraan zij zich bij de eindevaluatie moesten houden was deze: geen enkele kandidaat mocht het cijfer 7 krijgen. Het kon 0, 5, 6, of maximaal 8 zijn – min 7. De moraal van dit verhaal is heel eenvoudig.
7 is het minimum om te slagen op school. Het is het ding dat niet stinkt en niet ruikt.
Het irriteert je niet, maar het spreekt je niet aan. Het schaadt je niet, maar het is niet het zevende wereldwonder.
Wanneer je in de verleiding komt om iets te accepteren dat in je hoofd een cijfer 7 zou krijgen (iets wat goed genoeg is, niet slecht en niet geweldig, gewoon meer of minder), stel dan de volgende vraag: wat zou ik kunnen doen om van deze kans een 8 of een 9 te maken? Is er iets binnen mijn bereik (BIJ UW REIK) dat deze kans tot een geweldige toevoeging aan mijn leven zou maken?
Denk erover na, analyseer de mogelijkheden en besluit wat voor u het beste is.
Wees immers niet bang om nee te zeggen tegen de shit die je niet wilt. Dit zal ruimte openen (in je agenda, in je hart en in je geest) voor je om aan te trekken en echt de gevolgen te dragen van het achterna gaan van wat je echt energie doet springen. Dat zijn waardevolle ervaringen.
Wees niet bang om vakantie te nemen
Een logische ontvouwing van de voorlaatste tip en dat dient hetzelfde soort mensen: zij die denken dat er een of ander verschrikkelijk zwart gat onder hun voeten zal ontstaan en dat alle mogelijke wereldcatastrofes tegelijk zullen gebeuren als ze hun baan opzeggen.
Eén waarheid: niet gaan. Hou het hoofd koel.
Probeer je vakanties als volgt te zien: een klein venster van tijd waarin je je creativiteit, je filosofische luiheid en je goddelijke recht om geen blunders te maken opnieuw kunt afstemmen. Niet alles hoeft productief te zijn in dit leven. Niet alles hoeft een doel te hebben en we hoeven niet altijd “iets te maken” van de dingen die we doen.
Soms moeten we gewoon zijn. Laat jezelf vrij om het huidige moment te leven en denk niet te veel aan wat later komt.
Neem ongeveer om de drie maanden zeven tot tien dagen vrij. Dit is natuurlijk vooral nuttig voor wie autonoom, ondernemer of freelancer is, maar het zou echt cool zijn als iedereen met zijn baas in het reine zou komen en een of andere versie van dat idee in zijn werkpraktijk zou toepassen. Je hoeft geen 30 dagen vrij te nemen. Je hoeft niet te reizen of geld uit te geven als je dat niet wilt.
Je moet jezelf gewoon toestaan om een paar keer per jaar te leven buiten je werk. Dit is heel verfrissend, man. Dit is wat je rust geeft (zodat je de kracht hebt om je gevechten aan te gaan) en wat je nog meer energie en creativiteit geeft om je werk en jezelf opnieuw uit te vinden.